سحر یوخودان آییلدی و حالی خرابیدی. اؤز-اؤزونه دئدی: «بویون پیس گوندور.» . . . بو احوال-روحیه‌نین دالیسندا پیس بیر شئی گیزلنمیشدی.

یاتاغیندان دوردو و آیاغینی خانیمیسی گئجه یئرده اونوتدوغو آچارلارین اوستونه باسدی. خانیمسینا قیشقیردی : «سنه دئدیم, بویون پیس گوندور!»

مطبخه گئتدیلر کی سحر یئمگی یئسینلر, آما گؤردو کی یئمک اوچون سئومه‌دیگی زاد وار. خانیمیسینا دئدی: «من تعجوب ائله‌میرم, بویون پیس گوندور !»

ایسته‌دیلر دوستلاری‌نین بیر‌ینی گؤرمک اوچون ائودن چیخسینلار. . .و ایندی‌ده خانیمیسی آچارلاری ایچریدن قاپی‌نین اوستونده اونوتدو و او ائله قاپی‌ایدی کی امنیت اوچون تکجه ایچریدن آچیلاردی. قیشقیردی و دئدی: «البته البته, بو گون اوّلدن پیس بیر گون ایدی!»

مجبور قالدیلار قیفیلی سیندیرسینلار و تازاسی ایله دگیشسینلر . . .

سونرا بیرلیکده چیخدیلار, تاکسی‌یا میندیلر و مقصدی اونا دئدیلر. آما شوفره دئدیلر کی خیردالاری یوخدور و پوللاری بؤیوک پولدور. شوفر دئدی: «یاخشی»

مقصده چاتاندان سونرا شوفر اونا دؤنوب دئدی: «بوندان خیردا پولون یوخدور؟»

کیشی پاتلادی و دئدی : « یوخ یوخ یوخ . .سنه دئدیم‌دا یوخومدور !»

تاکسیدان یئندی و تکرار ائدیردی: «بویون پیس گوندور!»

قوناقلیقدا اوستونه قهوه تؤکولدو . .

قاییدیشدا تاکسی آیری ماشینلا چاققیشدی . . .

خانیمیسی آغلاییب دئدی: «سندن ایستیرم کی بو گونون آخیرینه‌جن دئمیه‌سن کی بو گون پیس گوندور !»

اونا باخیب اوتاندی و ایستگینی یئرینه یئتیردی . . .اوندان سونرا داها پیس حادیثه اوز وئرمه‌دی !

 

إنه يوم سيء!

استيقظ صباحاً ومزاجه معكر، فقال لنفسه "إنه يوم سيء" ... هذا المزاج يخفي شيئاً سيئاً خلفه.

قام من سريره فداس على مفتاح كان قد وقع من زوجته في المساء، فصرخ في وجهها "قلت لك إنه يوم سيء!"

ذهب إلى المطبخ ليتناول معها الفطور فوجد الطعام الذي لا يحبه، فقال لها "لست متفاجئاً، إنه يوم سيء".

أرادا الخروج من المنزل لزيارة أحد الأصدقاء...وهناك نسيت زوجته المفتاح في الباب من الداخل وهو الذي لا يفتح إلا من الداخل لغايات أمنية، فصرخ وقال طبعا طبعا، إنه يوم سيء من أوله.

اضطر أن يكسر القفل ويغيره من جديد...

خرجا معا بعد ذلك، ركبا تاكسي وأخبرها في وجهتهما لكنه أخبره بأنه لا يملك صرافة وإنما ورقة نقدية كبيرة، السائق قال له "حسنا"

بعدما وصلوا، التفت السائق إليه وقال "أليس لديك ورقة أصغر منها؟"

انفجر الرجل وقال لا لا لا .. قلت لك ما معي

نزل من التاكسي وهو يردد "إنه يوم سيء".

عند الضيوف انسكبت عليه القهوة..

في طريق العودة اصطدم التاكسي بسيارة أخرى...

عندها بكت زوجته وقالت له "أرجوك لا تقل إنه يوم سيء حتى نهاية اليوم".

نظر إليها لكنه شعر بالإحراج فلبى طلبها..ولم يحدث أي شيء سيء بعدها!