حقی مصلحته قوربان وئرمک اولماز*Həqqi məsləhətə qurban vermək olmaz

بحارالانوار کیتابیندا بیر تاریخی ریوایت وار کی مضمونو بئلهدیر: جماعت حضرت علی (ع) ایله بئیعت ائدن زامان اونلارا خبر وئردیلر کی معاویه بئیعت ائلهمیر مگر بو کی علیابنابیطالب ده عثمان کیمی اونو شام حیکومتینه منصوب ائده.
دئییرلر بو واخت «مغیره» گلدی حضرتین حضورونا و پیشنهاد ائلهدی کی: «مصلحت بئلهدی کی سنده خیلافت ایشلری یولا دوشوب موستقر اولانا قدر, اونو شامین حیکومتینه منصوب ائلیهسن و سونرا ایستهسن اونو عزل ائلیهسن.» حضرت جواب وئردی: «سن منیم عؤمرومو او گونهدک ضمانت ائلیرسن کی من او زاماناقدر دیری قالام؟» مغیره جواب وئردی: «یوخ»
ایمام (ع) بویوردو: «من هئچواخت قارانلیق گئجهده ایکی نفر موسلمانا حیکومت ائلهمگین جوابینی آللاها وئرهبیلمهرم» و کهف سورهسینین 51-جی آیهسینی شاهید گتیردیلر کی « وَ ما کُنْتُ مُتَّخِذَ الْمُضِلِّینَ عَضُدا؛ من هئچواخت گومراهلاری اؤزومه قول(کؤمک) گؤتورمهرم.»
Bəharalanuar kitabında bir tarixi rıvayt var ki məzəmünü belədir: cəmat həzərt əli () ilə beyəət edən zaman unlara xəbər verdilər ki məaviə beyəət eləmir məgər bu ki əlıabnabıtalb də usman kimi unu şam hikümətinə mənsüb edə.
Deyirlər bu vaxt «məğirə» gəldi həzərtin həzuruna və pışnhad elədi ki: «məsəlhət belədi ki səndə xılaft işləri yola duşub müstəqər olana qədər, unu şamın hikümətinə mənsüb eliəsn və sonra istəsn unu əzəl eliəsn.» Həzərt cuab verdi: «sən mənim ömərümü o günədək zəmant elirsən ki mən o zamanaqdr dırı qalam?» Məğirə cuab verdi: «yox»
imam () buyurdu: «mən heçvaxət qaranlıq gecədə ikı nəfər müsəlmana hikümət eləməgin cuabını allaha verəbilmərm» və kəhəf sürəsinin 51-cı ayəsini şahıd gətirdilər ki « və ma konْto mottəxezə əlْmozəelleyənə əzoda; mən heçvaxət gümraəları özümə qul(kömək) götürmərm.»
بو وبلاگدا دين و مختلف موضوعلاردا ال يازيلاريم و عرب دیلیندن چئویردیگیم یازیلار اولاجاق.